İyonlaşma Nedir?

İyonlaşma, kimyada ve fizikte, yüksüz atom ya da moleküllerin elektrik yüklü atomlara ya da moleküllere (iyonlar) dönüştüğü süreçlerin ortak adı. İyonlaşma, ışınım enerjisinin maddeye aktarılmasındaki temel yollardan biridir.
Kimyasal iyonlaşma genellikle sıvı çözeltilerde oluşur. Örneğin hidrojen klorür gazı (HC1), yüksüz ve kutuplu su (H20) molekülleri ile tepkimeye girerek artı yüklü hidronyum iyonları (H^O) ve eksi yüklü klorür (Cl~) iyonları oluşturur. Asitli bir çözelti içerisindeki çinko metalinin yüzeyinde çinko atomları (Zn), hidrojen iyonlarına elektron vererek renksiz çinko iyonlarına (Zn+2) dönüşür.
İçinden elektrik akımı geçirilen düşük basınçlı gazlarda çarpışma nedeniyle iyonlaşma oluşur. Akımı oluşturan elektronlar yeterli enerjiye sahipse (her maddenin iyonlaşma enerjisi farklıdır) yüksüz (nötr) gaz moleküllerinden elektron fırlamasına neden olurlar. Sonuçta, artı yüklü iyon ile serbest kalan elektrondan oluşan iyon çiftleri ortaya çıkar. Eksi yüklü iyonlar, elektronların yüksüz atomlara bağlanması yoluyla da oluşabilir. Gazlar aynca, yüksek sıcaklıklarda moleküllerin birbirleriyle çarpışması nedeniyle de iyonlaşabilir. Gaz, sıvı ya da katılardan geçen yeterli enerjiye sahip yüklü parçacıklar ya da ışınımlar genel olarak iyonlaşmaya yol açar. Radyoaktif maddelerden salınan alfa parçacıkları ve elektronlar gibi yüklü parçacıklar izledikleri yol boyunca büyük ölçüde iyonlaşmaya neden olur. Nötron ve nötrino gibi yüksüz ve maddeye girim -gücü yüksek parçacıklar ise, iyonlaşmaya hemen hemen hiç yol açmaz. X ışını ve gamma ışını fotonları gibi ışınım enerjisi darbeleri, fotoelektrik etkiyle atomlardan elektron salınmasına yol açarak iyonlaşmaya neden olur. Işınım enerjisinin soğurulması ya da yüklü parçacıkların geçişi nedeniyle ortaya çıkan yüksek enerjili elektronlar yeni iyonlaşmalara neden olabilir. Bu tür iyonlaşmaya ikincil iyonlaşma denir. Uzaydan gelen kozmik ışınlann ve Güneş’ten gelen mor ötesi ışınların sürekli olarak soğurulması nedeniyle, Yer atmosferinde, belirli bir miktarın altına hiç düşmeyen düzeyde bir iyonlaşma bulunur.